باب: إثم
من منع ابن
السبيل من
الماء.
5. YOLCUYA SU VERMEMENİN GÜNAHI
حدثنا
موسى بن
إسماعيل:
حدثنا عبد
الواحد بن زياد،
عن الأعمش
قال: سمعت أبا
صالح يقول:
سمعت أبا
هريرة رضي
الله عنه يقول:
قال رسول
الله صلى الله
عليه وسلم:
(ثلاثة لا
ينظر الله
إليهم يوم
القيامة ولا
يزكيهم ولهم
عذاب أليم:
رجل كان له
فضل ماء
بالطريق
فمنعه من ابن
السبيل، ورجل
بايع إماما لا
يبايعه إلا لدنيا،
فإن أعطاه
منها رضي وإن
لم يعطه منها
سخط، ورجل
أقام سلعته
بعد العصر
فقال: والله
الذي لا إله
غيره، لقد
أعطيت بها كذا
وكذا، فصدقه
رجل). ثم قرأ
هذه الآية: {إن
الذين يشترون بعهد
الله
وأيمانهم
ثمنا قليلا}.
[-2358-] Ebu Hureyre r.a.'in naklettiğine göre Resulullah Sallallahu Aleyhi
ve Sellem şöyle buyurmuştur: "Kıyamet günü Allah (c.c) şu üç grup insanın
yüzüne bakmaz, onları temize çıkarmaz. Onlar için acıklı bir azap vardır: Bunlardan
birincisi, yolculukta iken ihtiyacından fazla suyu bulunduğu halde onu diğer
yolculardan sakınan kimsedir.
İkincisi, devlet başkanına (halife) dünyalık için bey'at edip,
dünyalık bir şey verdiği zaman ondan razı olan, vermediği zaman da ona buğzeden
kimsedir.
Üçüncüsü ise, ikindiden sonra malını pazara çıkarıp da
'Kendisinden başka ilah bulunmayan Allah'a yemin olsun ki bu mala şu kadar
fiyat verildi" diyerek insanların onu kabul ettiği (ve alış veriş yaptığı)
kimsedir. Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem daha sonra şu ayeti okumuştur:
إِنَّ
الَّذِينَ
يَشْتَرُونَ
بِعَهْدِ
اللّهِ وَأَيْمَانِهِمْ
ثَمَناً
قَلِيلاً
أُوْلَـئِكَ
لاَ خَلاَقَ
لَهُمْ فِي
الآخِرَةِ
وَلاَ
يُكَلِّمُهُمُ
اللّهُ وَلاَ
يَنظُرُ
إِلَيْهِمْ يَوْمَ
الْقِيَامَةِ
وَلاَ
يُزَكِّيهِمْ
وَلَهُمْ
عَذَابٌ
أَلِيمٌ {77}
"Allah'a karşı verdikleri sözü ve yeminlerini az bir bedelle
değiştirenlere gelince, işte bunların ahirette bir payı yoktur. Kıyamet günü
Allah onlarla konuşmayacak, onlara bakmayacak ve onları temize çıkarmayacaktır.
Onlar için acı bir azap vardır. "[AI-i İmran, 77]
AÇIKLAMA: İbn Battal şöyle demiştir: Hadis, kuyu sahibinin ihtiyacı var ise,
yolcuya göre önceliği bulunduğunu göstermektedir. İhtiyacını giderdikten sonra
yolcuya su vermemezlik etmesi caiz (7212. hadis) değildir. Bu konudaki açıklama "ahkam" bölümünde yer
alacaktır